۲۳ مرداد ۱۳۵۰ بحرین به عنوان چهاردهمین استان ایران با دسیسه انگلیس و خیانت پهلوی از ایران جدا شد.
«یا هو»
استاد حنفی‌مذهب الازهر، از رؤیای صادقه امیرالمؤمنین تا شهادت به جرم شیعه‌بودن
(شهید حسن شحاته)
اندیشمند اهل سنت و استاد دانشگاه الازهر درباره چگونگی شیعه شدن خودش در مصاحبه با سایت استبصار، گفته است:
✍️من از همان کودکی با عشق به خاندان اهل بیت علیهم السلام و وفاداری به آنها بزرگ شدم اما پس از سال‌های طولانی، حق و حقیقت برای من آشکار شد که این امر طی سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶ میلادی (اواسط دهه هفتاد شمسی؛ حوالی سال 1375) و به دنبال دیدن رؤیایی صادقه حاصل شد.
در عالم رؤیا پیامبر صلوات الله علیه را بر بلندای کوهی دیدم که امیرالمؤمنین علیه السلام از راه رسیدند و با یکدیگر به زبانی که آن را می‌فهمیدم، به سخن گفتن پرداختند. سپس پیامبر امیرالمؤمنین علیه السلام را برای کاری اعزام کردند و با دست چپ خود به من اشاره کردند که به دنبال ایشان حرکت کنم؛ دنبال آن حضرت به راه افتادم و از قامت مبارک‌شان، تنها گردن ایشان را می‌دیدم که در اوج زیبایی بود و من پشت سر ایشان از کوه‌ها سرازیر می‌شدم و هرگاه که می‌خواستم بر زمین بیفتم، ایشان با حرکت و اشاره دست مبارک‌شان مانع از افتادن من بر زمین می‌شدند.
او خود درباره تعبیر رؤیای خود
از خواب که بیدار شدم، دریافتم که باید تا ابد به حق و حقیقت ایمان بیاورم و در راه امیرالمؤمنین علیه السلام حرکت کنم!
و فهمیدم که در معرض مشکلات بسیاری قرار خواهم گرفت اما با این حال به ولایت ایشان وفادار خواهم ماند!
از آن زمان، به رغم همه مشکلات، به ریسمان سخت و محکم خداوند و صراط مستقیم چنگ زدم و ولایت و وفاداری خود به اهل بیت علیهم السلام را اعلام کردم و دشمنان اهل بیت را در همه جا رسوا کردم.
اگرچه این امر برای من بهای سنگینی به دنبال داشت، اما این کمترین چیزی است که می‌توانم آن را به مولا و سرورم أمیر المؤمنین علیه السلام تقدیم کنم و امیدوارم آن حضرت این اندک ناچیز را از من بپذیرند.
حسن شحاته به آرزویش رسید. سرانجام در سال 1392 شمسی به جرم شادی در روز نیمه شعباد توسط ایادی سلفیه به طرز فجیعی به شهادت رسید.
تصاویری عجیب و تکان دهنده از کودکانی که در اثر زیاده‌روی در استفاده از تلفن همراه دچار انواع صدمات جسمی، روحی و عقلی شده‌اند.
برخی از این صدمات به قدری جدی و عمیق هستند که هرگز جبران نشده و کودک هیچ گاه به زندگی طبیعی باز نخواهد گشت.
داغ ابراهیم بر دل ماند و اسماعیل رفت
یک خبر تسکین این درد است
«اسرائیل رفت»